Skip to main content

Ekspertyza techniczna budynku

Ekspertyza budowlana to ocena stanu technicznego budynku opracowana na podstawie badań i wyliczeń wytrzymałości poszczególnych elementów konstrukcji, w tym fundamentów, ścian, stropów, elewacji, dachu itd. Zakres i szczegółowość ekspertyzy zależy przede wszystkim od potrzeb osoby zlecającej jej wykonanie.

Ocena stanu technicznego budynku pomoże w wielu spornych sytuacjach. Wiele problemów w użytkowaniu mieszkania lub budynku wynika z błędów popełnionych przez wykonawców oraz z oszczędności lub oszustwach w rodzaju użytych materiałów budowlanych.

Co zawiera ekspertyza budowlana?

Ekspertyzy budowlane dotyczące stanu technicznego konstrukcji budynków zawierają przede wszystkim:

  • opis przedmiotu ekspertyzy i celu, któremu ma służyć
  • opis badanych elementów i rozwiązań konstrukcyjnych obiektu, wymiary, materiały, z jakich został wykonany itp.
  • opis sposobu posadowienia fundamentów, konstrukcji ścian, stropu, dachu
  • opis dokonanych odkrywek i badań
  • dokumentację rysunkową i fotograficzną badanych elementów
  • obliczenia dopuszczalnych obciążeń elementów konstrukcyjnych, takich jak fundamenty, stropy, ściany, nadproża, belki
  • szczegółowe wnioski z oględzin, które obejmują m.in.: ocenę stanu budynku i jego przydatności do dalszego użytkowania lub planowanej przebudowy, ocenę stanu instalacji, opis ewentualnych uszkodzeń (rysy, pęknięcia, zawilgocenia, zagrzybienia), ocenę przyczyn powstawania uszkodzeń, zalecenia dotyczące niezbędnych napraw, wzmocnień, osuszenia, ocieplenia i zalecenia dotyczące sposobów wykonania napraw.

Wykonanie ekspertyzy budowlanej należy powierzyć rzeczoznawcy budowlanemu, który ma odpowiednie doświadczenie i uprawnienia do przeprowadzania tego typu badań. Należy pamiętać, że ekspertyza wymaga bardzo precyzyjnych wniosków i obliczeń. Rzeczoznawca budowlany posiada niezbędną praktykę zawodową oraz uprawnienia budowlane. Legitymuje się przede wszystkim pisemną rekomendacją wojewody.

Opinia techniczna jest zwykle wydawana przez fachowca na podstawie oględzin obiektu budowlanego i po ewentualnym przestudiowaniu dostępnej dokumentacji. Diagnoza w takim opracowaniu jest zwykle stawiana na podstawie doświadczenia eksperta i nie zawsze może być jednoznaczna. W opracowaniu tym określa się, analizuje i interpretuje głównie stan projektowy. W niektórych elementach odnosi się do stanu rzeczywistego obiektu budowlanego.

Opracowanie to ma umożliwić sformułowanie wniosków o stanie technicznym budynku oraz dać odpowiedzieć inwestorowi na pytania: czy planowane zamierzenia dotyczące przedmiotowego obiektu (remont, przebudowa, zmiana funkcji) są możliwe do wykonania i w jakim zakresie oraz czy jest to ekonomicznie uzasadnione.

Do wykonania tego opracowania wykorzystuje się wiedzę powszechnie dostępną, lecz z pogłębioną analizą techniczno-ekonomiczną, dlatego też, ten rodzaj opracowania technicznego powinna sporządzać osoba posiadająca uprawnienia budowlane lub specjalistyczne.

O ile do wykonania opinii technicznej wystarczy doświadczony inżynier lub technik z uprawnieniami budowlanymi, to wykonanie ekspertyzy technicznej, która wymaga bardziej precyzyjnych wniosków, trzeba powierzyć osobie z doświadczeniem i odpowiednimi, właściwymi dla szczegółowości badań uprawnieniami – rzeczoznawcy budowlanemu, czyli osobie, która posiada dyplom ukończenia wyższej uczelni, uprawnienia budowlane bez ograniczeń i opinie dwóch rzeczoznawców budowlanych odpowiedniej specjalności.

Ekspertyzy techniczne są opracowaniem szerszym niż opinia techniczna. W ekspertyzie określa się aktualny stanu techniczny obiektu oraz szuka przyczyn występowania w konstrukcji ewentualnych nieprawidłowości. Jest to swego rodzaju studium przyczynowo – skutkowe stanu lub zdarzenia technicznego obiektu. W opracowaniu oprócz zaangażowania intuicji i doświadczenia eksperta występują elementy obiektywnych badań materiałów, pomiary ugięć, przemieszczeń konstrukcji i koniecznych obliczeń w zakresie wytrzymałości jego fundamentów, ścian, stropów i innych elementów konstrukcji. Postawiona diagnoza jest w ten sposób uwiarygodniona obiektywnymi badaniami, pomiarami czy obliczeniami, które są sprawdzalne. Oczywiście tak rozumiana ekspertyza jest zwykle droższa od opinii. Szczegółowość i zakres oceny są ściśle związane z celem, jakiemu mają służyć wyniki badań. Ważne jest, aby zlecając wykonanie oceny stanu budynku, powiedzieć, do czego jest ona nam potrzebna.

Najczęściej wykonywane opracowania dotyczą budynków starszych, wykonywanych z materiałów obecnie nie stosowanych, których dalsza eksploatacja jest możliwa, lecz niezbędne jest dokonanie prac wzmacniających lub naprawczych.

Ekspertyzy techniczne budowlane dotyczyć mogą również etapu realizacji inwestycji lub robót budowlanych. W uzasadnionych przypadkach opracowanie to może być podstawą skutecznego dochodzenia roszczeń wobec nierzetelnego wykonawcy robót budowlanych lub developera.

Wykonanie ekspertyzy budowlanej niezbędne jest w każdym przypadku dokonywania rozbudowy (nadbudowy) lub zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, np. z funkcji mieszkalnej w parterze budynku na każdą inna funkcję usługową lub handlową.

Wykonanie ekspertyzy powinno być powierzone wyłącznie rzeczoznawcy budowlanemu, z zastrzeżeniem, iż rzeczoznawca budowlany powinien posiadać uprawnienia budowlane i tytuł rzeczoznawcy budowlanego w zakresie projektowania lub wykonawstwa. Tylko osoby spełniające przedmiotowe wymagania należy uznać za odpowiednie do wykonania ekspertyz technicznych na potrzeby wszelkich postępowań, w tym m.in. na potrzeby postępowań administracyjnych i sądowych.
Natomiast opinię techniczną mogą sporządzać osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane w zakresie i w specjalności wynikającej z posiadanej decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych.

Ekspertyzy techniczne zlecisz na: https://www.batiplus.pl/ekspertyzy-techniczne/

Można powiedzieć, że w dwudziestoleciu międzywojennym nastąpił boom na inwestowanie w nieruchomości, szczególnie mieszkaniowe. Spowodowały go, m.in. procesy migracyjne ze wsi do miast, a także konieczność odbudowy zniszczonych podczas  wojny budynków.

Na rynku dominowały dwie grupy inwestorów: instytucje ubezpieczeniowe oraz osoby prywatne. Inwestorzy wychodzili z założenia, że lokowanie pieniędzy w nieruchomościach jest lepszym rozwiązaniem niż powierzenie ich bankowi. Dlaczego? Przynosi bowiem stały dochód, wyższy od oprocentowania bankowego. Wiąże się ponadto z ulgami podatkowymi i możliwością uzyskania pożyczki hipotecznej, co było formą odmrożenia zainwestowanego kapitału.

Brak mieszkań po I wojnie światowej odczuwano we wszystkich krajach europejskich, co stało się bodźcem do zorganizowania w czerwcu 1920 r. w Londynie wielkiego kongresu mieszkaniowego. Zaproszono przedstawicieli dwudziestu państw, w tym Polski. W kraju również mówiło się o nędzy mieszkaniowej. W odpowiedzi na trudną sytuację w 1920 r. w Krakowie odbył się pierwszy zjazd właścicieli nieruchomości z całej Polski.

Za główne cele uznano zrzeszenie w centralny związek w Warszawie, rozbudowę miast i ulżenie nędzy mieszkaniowej, dokonywanie asekuracji nieruchomości wyłącznie w instytucjach polskich, generalne rozwiązanie problemu mieszkaniowego.

W 1930 roku szacowano, że buduje się zaledwie 20 procent tego, co przed wojną. Poprawę sytuacji miały przynieść działania w dziedzinach:

  • kredytowania – szczególne wsparcie inicjatyw prywatnych, jako bardziej opłacalnych od spółdzielczych, którym udzielano pożyczek w wysokości prawie 100 proc. wartości budowanych domów,
  • podatków – poprzez obniżenie stawki podatku obrotowego z 7,75 do 1 proc. rocznie,
  • ustawodawstwa kartelowego – zahamowanie procesu wzrostu cen na materiały budowlane i obniżania ich jakości,
  • wydłużenia czasu pracy w przemyśle budowlanym.

Sytuację starały się również naprawiać różne instytucje, budując tanie domy dla robotników (m.in. Stołeczne Przedsiębiorstwo Budowlane w Warszawie i Związek Opieki Społecznej w Krakowie).

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *