Skip to main content

Produkcja części do maszyn budowlanych w technologii CNC

Wytwarzane metodą obróbki skrawaniem części i elementy możemy spotkać praktycznie wszędzie, począwszy od części samochodowych aż po komponenty samych rakiet kosmicznych. Do najbardziej powszechnych maszyn budowlanych należą między innymi: koparkiładowarkiwalce, betoniarkiprzenośnikiwywrotkikruszarkipodnośniki, maszyny wiertnicze i żurawie. Z reguły maszyny te można podzielić ze względu na sposób sterowania, napęd lub kategorię wykonywanych robót.

Obróbka skrawaniem to technologia produkcyjna, która polega na usuwaniu nadmiaru materiału z obrabianego elementu. Do tego procesu niezbędne są urządzenia zwane obrabiarkami. Pozwalają one na etapie pracy kontrolować usuwanie kolejnych warstw materiału za pomocą specjalnych narzędzi skrawających. W praktyce najczęściej stosuje się takie metody jak: frezowanie i toczenie.

Tradycyjne metody obróbki mają swoje plusy, jednak aby otrzymać element naprawdę wysokiej jakości, konieczne jest zastosowanie nowocześniejszych metod. Najpopularniejsza z nich, CNC (inaczej: maszyny sterowane numerycznie), stopniowo wypiera inne urządzenia z dziedziny obrabiarek.

CNC to skrót od terminu Computerized Numerical Control (z ang. Komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych). Używa się go do określenia obrabiarek, których praca została w pełni zautomatyzowana dzięki zastosowaniu zaawansowanych komputerów. Oznacza to, że nie wymagają one ręcznej obsługi. Zadaniem operatora takiej maszyny jest wprowadzenie do pamięci komputera sterującego odpowiedniego projektu, a następnie wprowadzenie parametrów pożądanego elementu. Cyfrowy projekt zostaje przetworzony na plan sterowania narzędziami do obróbki – innymi słowy komputer wytycza ścieżkę, po której musi przesuwać się narzędzie (np. frez) aby uzyskać produkt o kształcie i wymiarach takich jak w projekcie.

Gdy pojawił się pomysł na zastosowanie tego typu rozwiązań, czyli w latach 50. XX wieku w USA, urządzenia działały w oparciu o funkcje matematyczne, które opisywały kształt danego przedmiotu. W ten sposób ruchy frezarki odwzorowywały dany kształt, co pozwalało na znacznie sprawniejsze uzyskanie potrzebnych części. Z czasem, NC (Numerical Control) przekształciło się w znane dzisiaj CNC, czyli układ sterowany przez komputery.

W ten sposób kolejna metoda, która była dawniej stosowana wyłącznie przez wojsko, stała się jednym ze współczesnych standardów produkcyjnych. Najczęstszym procesem, do którego stosuje się CNC, jest obróbka skrawaniem. Toczenie, frezowanie, jak i wycinanie przy pomocy maszyn jest niezwykle precyzyjne, dzięki czemu otrzymujemy idealnie odwzorowane części. To pierwsza zaleta obróbki CNC – ogromna dokładność wykonania, która umożliwia uzyskanie całej serii identycznych elementów. Zapewnia jednocześnie minimalizację błędów, co stanowi konieczność w wielu współczesnych branżach przemysłowych. W przypadku ręcznej obróbki byłoby to znacznie trudniejsze do osiągnięcia.

Maszyny CNC to w dzisiejszych czasach standardowe rozwiązanie stosowane w masowej produkcji wszelkiego rodzaju elementów z różnych materiałów – od metali, przez szkło, kończąc na tworzywach sztucznych. Wynika to z kilku ważnych zalet tej technologii. Przede wszystkim:

  • ogromnej precyzji – każdy element wykonany przez maszynę CNC jest zgodny z projektem. Oznacza to, że do minimum spada liczba egzemplarzy wadliwych;
  • wysoka szybkość pracy – narzędzia obrabiarek CNC poruszają się po wcześniej wytyczonych liniach z bardzo dużą prędkością, dlatego wykonanie nawet dużej serii jednakowych produktów trwa dużo krócej, niż w przypadku obróbki konwencjonalnej. szybkość pracy maszyn nie koliduje z ich precyzją;
  • wysoka powtarzalność – każdy projekt wprowadzony do pamięci maszyny CNC można zrealizować potencjalnie nieograniczoną ilość razy.

Wszystkie te zalety przekładają się na wysoką rentowność produkcji z użyciem maszyn CNC. Przy ich pomocy można tworzyć ogromne serie jednakowych produktów z niewielką ilością egzemplarzy wadliwych – to znacznie redukuje finansowe straty. Poza tym fakt, że maszyny działają samodzielnie i do obsługi wielu z nich potrzebna jest jedna osoba znacznie obniża sumaryczne koszty produkcji.  

Oprócz precyzji, maszyny CNC zdecydowanie usprawniają cały proces obróbki. Początkowo stosowano je w produkcji wielkoseryjnej, jednak z czasem możliwe stało się również używanie ich w produkcji jednostkowej i małoseryjnej. Zakup specjalistycznej maszyny stanowi duży wydatek, dlatego najlepszym sposobem jest skorzystanie z usług sprawdzonej firmy oferującej tego typu obróbkę. Dzięki całkowitemu zautomatyzowaniu, wszystko przebiega o wiele szybciej, niż przy zastosowaniu technik ręcznych.

CNC zapewnia ogromną oszczędność stosowanego materiału, a także czasu produkcji. Ten sposób umożliwia wykorzystanie materiałów takich jak tworzywa sztuczne, żeliwo, stal, czy mosiądz. Jest niemal niezastąpiona w wielu dziedzinach współczesnego przemysłu, nie dziwi więc, że wciąż rośnie jej popularność.

Więcej na temat produkcji części do maszyn budowlanych przeczytasz na https://zatorski.pl/oferta/slizgi-do-maszyn-budowlanych-koparek-koparko-ladowarek-i-innych/ . Firma CNC https://zatorski.pl/ posiada w ofercie m.in: usługi frezowania CNC https://zatorski.pl/frezowanie-cnc/ oraz obróbka skrawaniem https://zatorski.pl/obrobka-skrawaniem-cnc/ .

Po II wojnie światowej na stan własnościowy polskiego rynku nieruchomości duży wpływ wywarła nacjonalizacja mienia przejętego przez państwo. Preferowanym typem własności była własność społeczna (lub tzw. uspołeczniona), powstała z przejętej przez państwo – na podstawie aktów nacjonalizacyjnych – własności prywatnej.

Rynek inwestycyjny był ograniczony, ale budowano prywatne domy jednorodzinne, handlowano i zamieniano mieszkania, istniała prywatna własność ziemi w mieście i na wsi. Działały państwowe biura notarialne, zachowały się i były prowadzone w sądach księgi wieczyste.

W socjalistycznej gospodarce nie udzielano jednak kredytów hipotecznych, nie było wielu pośredników w obrocie nieruchomościami, a rzeczoznawcy majątkowi działali na potrzeby gospodarki państwowej, z tzw. list wojewodów i sądów powszechnych.

Od 1978 r. pojawiło się na rynku nieruchomości “oddawanie w użytkowanie wieczyste”.

Rozmiary rynku nieruchomości zwiększyły się blisko trzykrotnie, przygotowując przedpole dla dalszego dynamicznego wzrostu transakcji w okresie III Rzeczypospolitej.

Na wolnym rynku, w ciągu dziewięciu lat III RP, zawarto nieco więcej transakcji nieruchomościowych niż w okresie 23 lat PRL. Analizowane 30-lecie odznaczało się potrojeniem średniorocznej liczby zawieranych transakcji, co dało cztery razy większą ich liczbę na 1000 mieszkańców.  Znacznie większy ruch odnotowano na polskim rynku wtórnym, co miało rekompensować znaczny spadek nowego budownictwa (zwłaszcza mieszkaniowego).

Obrót nieruchomościami należy do segmentu rynku kapitałowego. Można się było zatem spodziewać, że rozwinie się w Polsce dopiero z nastaniem gospodarki wolnorynkowej i przy wpływie niezbędnych kapitałów.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *